wstęp
Renesans był czasem odrodzenia – epoką, w której człowiek powrócił do idei starożytności, gdzie człowiek znajdował się w epicentrum świata. Po stuleciach ciemności pojawiło się światło sztuki, nauki i odwagi do zadawania pytań. To właśnie wtedy narodził się humanizm – nurt, którego główną ideą było skupienie się na rozwoju, zdolnościach i emocjach. Ten sposób myślenia zapoczątkował proces, dzięki któremu zdefiniowano uniwersalność człowieka. Człowiek renesansu jest więc jednostką wszechstronną, podejmującą z pasją i kreatywnością działania na różnych polach – od nauki po sztukę. Jest symbolem otwartego umysłu i ciągłego dążenia do samorozwoju.
Leonardo da Vinci
Wczesne lata i narodziny ciekawości
Leonardo da Vinci urodził się w 1452 roku w Vinci. Od dzieciństwa wykazywał niezwykłą ciekawość świata – rysował, obserwował przyrodę i interesował się tym, jak wszystko działa. Chociaż nie uczęszczał do formalnej szkoły, rozwijał się niezależnie w wielu kierunkach.
Początki wszechstronności da Vinciego
Jako nastolatek kształcił się w studiu Verrocchia we Florencji. Tam nauczył się malarstwa, rzeźby, matematyki i precyzji. Zdał sobie sprawę, że artysta powinien być również badaczem. Już wtedy zaczął łączyć sztukę z nauką – co było charakterystyczne dla człowieka renesansu.
Kreatywność, badania i odkrycia
Przeprowadzając się do Mediolanu i Florencji, tworzył dzieła takie jak Ostatnia Wieczerza i Mona Lisa, ale także projektował maszyny, badał anatomię i naturę. Prowadził setki szkiców i notatek. Był nie tylko artystą, ale także wynalazcą i naukowcem – uosobieniem renesansowego ideału.
Dziedzictwo Leonarda
W ostatnich latach życia Leonardo pracował we Francji dla króla Franciszka I. Choć schorowany, nadal tworzył i rozmyślał. Zmarł w 1519 roku. Pozostawił po sobie nie tylko słynne obrazy, ale także wiedzę, która łączyła sztukę, naukę i technologię – wzorcowe cnoty tej epoki.
Osiągnięcia Leonardo








Michał Anioł buonarotti
Wprowadzenie i co doprowadziło go do zostania artystą

Michał Anioł Buonarroti jest często wymieniany jako jeden z najwybitniejszych przedstawicieli włoskiego renesansu. Zdolności twórcze Michała Anioła i opanowanie wielu dyscyplin artystycznych definiują go jako archetypowego człowieka renesansu. Jego prace, inspirowane modelami z klasycznej starożytności, wywarły trwały wpływ na sztukę zachodnią.
Urodził się w Caprese w rodzinie byłych drobnych bankierów. Od najmłodszych lat przejawiał talent artystyczny. To właśnie wtedy rozpoczął praktykę u znanych florenckich malarzy. Przedstawili oni młodego Michała Anioła władcom Florencji, gdzie jego talent został doceniony przez rodzinę Medyceuszy. Dzięki ich mecenatowi mógł rozwijać się w wielu dziedzinach sztuki.
Rzeźba
Z nich wszystkich najważniejsza dla Michała Anioła była rzeźba. To właśnie od nich rozpoczął swoją karierę zawodową, tworząc takie dzieła jak „Bitwa Centaurów” czy „Madonna na schodach”. Zasłynął z takich arcydzieł jak „Pieta”, „Dawid” i „Mojżesz”, w których znakomicie połączył starożytne modele piękna z realistycznym przedstawieniem ludzkiej anatomii, osiągając uderzające rezultaty.
Malarstwo
Choć nie uważał się za malarza, dziś znany jest również ze swoich osiągnięć malarskich. Do jego największych osiągnięć w tej dziedzinie należą freski w Kaplicy Sykstyńskiej, przedstawiające sceny z Księgi Rodzaju i Sądu Ostatecznego. To właśnie tam znajduje się słynny obraz „Stworzenie Adama” z początku bloga.

Architektura i poezja
W późniejszym okresie życia zajął się również architekturą i poezją. Zaprojektował wygląd kopuły Bazyliki Świętego Piotra i Placu Kapitolińskiego, pracując nad kościołem aż do śmierci. Napisał również prawie 300 wierszy i sonetów na temat miłości i śmierci, wyrażając swoje osobiste doświadczenia i refleksje na ten temat.

Mikołaj Kopernik
Człowiek, który zmienił wszechświat

Za prawdziwego człowieka renesansu można też, bezapelacyjnie, uznać polskiego prawnika, duchownego i naukowca – Mikołaja Kopernika. Rozległa wiedza pozwoliła mu na pracę w zakresie wielu różnorodnych dziedzin. Jego największym osiągnięciem było dzieło „O obrotach sfer niebieskich”, w którym ogłosił teorię heliocentryczną. Poza tym był lekarzem, urzędnikiem, dyplomatą, doktorem prawa kanonicznego. Zajmował się też ekonomią, strategią wojskową, kartografią, filologią i fizyką.
Kim był czołowy polski polihistor

Mikołaj Kopernik urodził się w 1473 r. w Toruniu. W mieście tym spędził młodość i odebrał pierwsze nauki, w szkole parafialnej kościoła św. Janów w Toruniu. Następnie kształcił się w Krakowie na Akademii Krakowskiej. Studiował także w Bolonii i Padwie. W międzyczasie otrzymał niższe święcenia oraz objął kanonię warmińską.
Prawdziwy człowiek renesansu
W swoim dorosłym życiu Mikołaj Kopernik zdobył doświadczenie w wielu dziedzinach. Pełnił urzędy takie jak administratora dóbr kapituły oraz administratora dóbr Olsztyna, komisarza Warmii, generalnego administratora biskupstwa warmińskiego i posła sejmiku warmińskiego. W trakcie wojny polsko-krzyżackiej 1519-1521 r. pełnił funkcje dyplomatyczne, a także zajmował się obroną zamków warmińskich. Prace badawcze prowadził głównie we Fromborku, gdzie przerobił basztę obronną na pracownię i obserwatorium astronomiczne. Był także cenionym ekonomistą i lekarzem, podczas wybuchu jednej z epidemii, zaproponował budowę rurociągu doprowadzającego świeżą wodę
Kopernik, tak jak włoscy twórcy renesansu i antyku, miał osobę, która wspierała jego działalność. Był nim jego wuj, biskup warmiński, Łukasz Watzenrod. Dzięki jego protekcji, rozpoczął studia w Krakowie. Powróciwszy z Italii towarzyszył mu w pracach dyplomatycznych, administracyjnych i sądowych.
„Wstrzymał Słońce i ruszył Ziemię” - polski poeta

Już za samą wszechstronność i eklektyzm, Kopernik był ceniony za życia. Także jego wiedza, pozwalała mu się wyróżnić. Nie bał się też wyłamać się z konwencji i podważyć zasad funkcjonowania otaczającego go świata. Dzięki swoim umiejętnością, erudycji i nowatorskiemu podejściu dokonał odkryć, które zmieniły postrzeganie wszechświata. Jego prace, chodź początkowo nie znalazły uznania w świecie, zainspirowały wielu naukowców do kolejnych badań. Zapamiętany został jako człowiek, który wstrzymał Słońce, a poruszył Ziemię, jednak oprócz rewolucyjnych odkryć naukowych, jego działalność miała istotny wpływ na życia zwykłych ludzi.
Najważniejsze osiągnięcia naukowe

– „O obrotach sfer niebieskich” – teoria heliocentryczna
– prawo Kopernik-Gresham – gorszy pieniądz wypiera lepszy
– twierdzenie Kopernika -„Traktat o monetach”
– propozycja unifikacji systemu monetarnego -„Sposób bicia monet”

Podsumowanie
Biorąc pod uwagę osiągnięcia i zaangażowanie w samorozwój można założyć, że ludzie tej epoki wykonali ogromny skok w przyszłość. Ich przełomowe idee utorowały drogę do rozwoju w wielu gałęziach zarówno nauki, jak i sztuki, przyczyniając się do rozwoju przyszłych pokoleń.

twórcy - grupa italy5
Paweł Bodal
Kacper Brażuk
Natan Karasek
JJ
Mateusz Piotrowski
Lidia Steciuk